Қатралар
ТУШ
Тушларимга ишонаман! Улар бахтли
кунларимдан нишона берадилар. Яшил кенгликларнинг эрка қизи эканлигим рост.
Мен тушлар бағрида зангори осмонда
учаман, орзуларимнинг гул тўла қучоғида сезаман ўзимни. Бахтлиман-ку, ўнгим
тушдан гўзал. Тушларим яхши кунларимнинг элчиси, даракчиси.
ТАБИАТ СЕҲРИ
Баҳор баҳорлигини исботлади. Оқ
ёмғир ёғди. Бирам ажойиб, бирам хушҳаво. Булутлар орасидан янги келинчак мисоли
қуёш мўралаб-мўралаб қўяди. Ҳамманинг қалбида кўклам нашидаси, севинчи...
Мана шундай гўзаллигини ҳамиша
сақласа-да бу кўҳна дунё...
ҲАЙРАТ
Ёмғирдан ҳосил бўлган кўлмак сувда
ола ҳакка чўмилаябди. Худди инсондай, ўзини сувда шўнғитиб-шўнғитиб олаябди.
Қора тумшуқларини, кулранг қанотлари-ю, сариқ тирноқли оёқларини сувда
тозалади. Қуруқроқ ерга ўтиб, сувни атрофга силкитиб, қоқиб юборди-да, учиб
кетди.
Эҳ-а, ҳатто ола ҳакка ҳам ўзига
оро бераркан, ювилиб-таранаркан...
КАПАЛАК
Қанотлари ранг-баранг капалак
гулдан гулга қўнади. Ҳозир гўё ундан бахтлиси йўқдек: соғинганда кўришган дўсти
висолидан маст. Кимдир капалакнинг енгилтабиатлигини, кўчиб-кўчиб юрганлигини
қоралайди. Йўқ, менимча, у бу таърифга лойиқ иш қилмаябди. У барчани баровар
севиб, ардоқлаб, гўзалликни қадрлай олган ижодкор...
Шаҳло АБДУСАИДОВА
Комментариев нет:
Отправить комментарий